Τα φετίχ αποτελούν θέμα taboo, σχεδόν για όλους. Όλοι όμως έχουν κι από κάποιο μικρό fetish, κάποιο παιχνίδισμα στη φαντασία, έτσι, για να αλατοπιπερώνουν το καθημερινό (;) μενού.
Κάποιοι ντύνονται ήρωες και λατρεύουν αντικείμενα και μυρωδιές, άλλοι γουστάρουν να λούζονται στη «χρυσή βροχή*», άλλοι…οτιδήποτε.
Μα τι σημασία έχει τι γουστάρει να κάνει ο καθένας στο κρεβάτι, τραπέζι, δέντρο ή νεροχύτη του;
Κι όμως, η κοινωνική κατασκευή του φυσιολογικού, έχει φροντίσει να κατοχυρώσει ως ψυχοπαθολογία, τα διάφορα φετιχιστικά παιχνίδια με τον όρο «παραφιλίες**».
Φυσικά, το ζήτημα επί της ουσίας είναι απλό.
Το θέμα δεν είναι τι ερεθίζει σεξουαλικά ένα άτομο, αλλά το αν
Εκεί έγκειται η ψυχοπαθολογική διάσταση, στον πλουραλισμό ή τη μονολιθική ακαμψία της φαντασίας και όχι στο αν τη βρίσκουν να ντύνονται Ταρζάν και Τσίτα ή αν αλληλοκατουριούνται που και που. Περί ορέξεως, ουδείς λόγος!
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι μέσα στις τόσες πλάνες τους, ζουν την καθημερινότητα τους με τη βεβαιότητα ότι χαίρουν άκρας ψυχοσυναισθηματικής υγείας και μάλιστα τους είναι αδιανόητο να σκεφτούν την πιθανότητα να παρεκκλίνουν από το normal.
Για πιο «κάτι από Ψυχοπαθολογία μυρίζοντα» θεματάκια, ούτε λόγος.
Όλο τους το οικοδόμημα στέκεται πάνω στο ότι, όχι μόνο αισθάνονται, αλλά και φαίνονται φυσιολογικοί. Κοντά στο μέσο όρο!***
Ζουν λοιπόν τη νορμοθυμική τους ζωούλα, σίγουροι ότι θα αποδημήσουν εκ Δεξιών και όλα μέλι γάλα.
Κι έρχεται σου λέει η ρουφιάνα η Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρία -ή τουλάχιστον έτσι μεταφέρονται εκλαϊκευμένα και προπαγανδιστικά όσα λέει- ότι όποιος τη βρίσκει λίγο πιο kinky, είναι παραφιλικός και οσονούπω για δέσιμο. Τουλάχιστον επικίνδυνος, για τη δημόσια ασφάλεια.
Μαθαίνουν ότι δεν το κάνεις μόνο ιεραποστολικός και σε σταυρώνουν για ανώμαλο πίσω από την πλάτη. Χεχ!
Σε κάποιους ακούγονται ίσως υπερβολικά όλα αυτά, σε κάποιους άλλους πάλι, όχι.
Το ανθρώπινο μυαλό έχει ούτως ή άλλως την ικανότητα να απλοποιεί τα ερεθίσματα που δέχεται, έρχεται και η πολιτισμένη κοινωνία και εξασφαλίζει δημόσιο εξευτελισμό και «αιώνια κολαστήρια», σε όποιον αποκαλύψει τις «βρώμικες και άρρωστες σεξουαλικές του διαστροφές», να τη η κρυπτολαγνεία!
Σε νόμιμη αυτοάμυνα πάντα.
Αυτή η απλοποίηση είναι που γεννά και τη γενίκευση. Και η γενίκευση, κερδίζει κατά κράτος τη γκάβλα -και την ψυχική ισορροπία- για λογαριασμό της σεμνοτυφίας και του κοινωνικού οικοδομήματος.
Η θρησκευτική ηθική διαπότισε την ανθρώπινη υπόσταση, ακόμη και μέσω του τρόπου μετάφρασης επιστημονικών ερευνών.
Έτσι, σήμερα, νέα κορίτσια τρομάζουν όταν ακούν ότι λέγεται φετίχ το να γουστάρεις να παριστάνεις τη γραμματέα με τη ζαρτιέρα ή να τον ντύνεις τραυματία του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.
Τρομάζουν και τους κόβεται η όρεξη για σεξουαλικές εξερευνήσεις και παιχνίδια.
Κρύβονται οι φετιχιστές, σαν τους Ανώνυμους Αλκοολικούς και κάθε Ανώνυμους Άλφα-Βήτα.
Κρύβονται και η άγνοια μεγαλώνει το φόβο του ab-normal.
Κι από την άλλη, στο σεξ κρύβεται το καλύτερο ευφορικό και ηρεμιστικό.
Γιατί, κυρίες σαν την Α.Ψ.Ε. λένε επίσης -και η Φυσιολογία επισφραγίζει- ότι, κατά τον οργασμό εκκρίνονται τα ισχυρότερα φυσικά εγκεφαλικά ναρκωτικά**** που φέρνουν χαλάρωση και ευτυχία.
Να τη βρεις ή να μην τη βρεις όπως θες, λοιπόν;
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου